Tinos (starogreckie: Tenos) stanowi wymarzony kierunek podróży dla każdego, bowiem bogaty krajobraz naturalny wyspy łączy w sobie przeciwieństwa: szczyty z równinami, góry z morzem, nieurodzajne ziemie z żyznymi. Tutejszy łagodny klimat sprzyja wszelkim aktywnościom, a silne sezonowe wiatry o nazwie Meltemia uzasadniają, dlaczego Tinos scharakteryzowana jest jako wyspa Eola (gr. Eolos) - mitologicznego boga wiatrów.

Z powierzchnią 195 km₂ Tinos zajmuje trzecie miejsce co do wielkości pośród wysp archipelagu Cyklad, zaraz po Andros i Naksos (według innych źródeł trzecią wyspą jest Paros). Kształt wyspy jest niemal trójkątny i znajduje się na linii geologicznej Andros- Mykonos, która stanowi przedłużenie linii geologicznej wyspy Evia (wym. Ewia, in. Eubea). Łańcuch górski, który dzieli wyspę na dwie części, północną i południową, przechodzi w dwa szczyty, Kechrovouni (wym. Kechrowuni) i Tsikniás (714 m n.p.m.), gdzie według greckiej mitologii znajdował się pałac Eola. Łączna długość linii brzegowej Tinos wynosi 114 km i charakteryzuje się skalistymi brzegami o wielu zatoczkach, półwyspami, ale także plażami dla wszystkich gustów. Do często uczęszczanych lub spokojnych plaż dojazd w większości asfaltowymi drogami, rzadko ubitą drogą lub ścieżkami, ale również drogą morską – motorówką lub inną łódką.

Tinos ma 62 osiedla, z których ponad 40 to wioski, ukształtowane w ostatnich dekadach XX w. i rozsiane po całej wyspie – to rzadkie zjawisko w porównaniu z innymi wyspami archipelagu Cyklad i jeśli wziąć pod uwagę wielkość wyspy. W czasie spisu powszechnego w 2001 r. doliczono się na Tinos 8574 mieszkańców, osiedlonych w stolicy wyspy i okolicznych wioskach.

Cechą charakterystyczną wyspy jest jej skaliste podłoże. Znajdują się tu duże złoża granitu oraz łupków i marmuru (białego i zielonego). Na florę składają się rośliny krzewiaste (cedry, mirty, szczodrzeńce i inne) i krzewiasto-łąkowe, z których wiele znajduje zastosowanie jako herbaty ziołowe lub w gastronomii (szałwia, rumianek, oregano, kapary i inne). Fauna Tinos to zające, dzikie króliki, gołębie skalne, kuropatwy, a także różne gatunki ptaków wędrownych (turkawki, przepiórki i inne), które przebywają na wyspie od września do lutego. Ekonomia wyspy bazuje przede wszystkim na rolnictwie, hodowli zwierząt, żegludze oraz rybołówstwie, a podczas letnich miesięcy - na turystyce. Spośród produktów, które Tinos eksportuje, unikalny jest zielony marmur i inne łupki, a także warzywa i owoce oraz produkty mleczne (serek z Tinos – „tiraki Tinu”, twardy żółty ser - „grawiera”, serek „kopanistí”).